Dag 2

Deze dag begon met een heerlijk ontbijtje in ons hostel. The day after begon met plannen maken voor de betreffende dag, eerst zou Auschwitz worden aangedaan, vervolgens Birkenau en dan terug naar het hostel om de bagage op te halen. Oekraine zou dan de volgende bestemming zijn. Aangezien er ’s ochtends maar 1 trein richting Auschwitz zou gaan was het noodzaak om dan tijdig acte de presence te geven op het treinstation. Er moesten immers nog kaartjes worden gehaald voor een retourtje Auschwitz en buskaartjes voor de Oekraine. Na het ontbijt na binnen te hebben gewerkt werd het dus weer haasten met als gevolg dat gewoon te laat zijn aankomen bij het treinstation. Weg trein! Wel werden ons ritjes aangeboden naar Auschwitz door dubieuze mannetjes met dito prijzen.

Op het aangrenzende busstation hebben we vervolgens geïnformeerd of er nog een busje richting Auschwitz ging, dit was geen probleem en de kaartes hadden we snel bemachtigd. Op dat zelfde busstation hebben we kaarten gekocht voor de nachtbus naar Lviv in de Oekraïne. Even later vetrok onze bus naar Auschwitz, hier hebben we een tijdje rond gelopen en gekeken wat de duitsers allemaal teweeg hebben gebracht. JRM had het al niet zo op de duitsers, tijdens het bezoek aan Auschwitz verdween het laatste beetje symphatie voor de duitsers dan ook vrij snel. Na Auschwitz zijn we naar Birkenau gestiefeld in de blote bast, het weer was immers goed. Na 3 km te hebben gelopen kwamen we bij Birkenau aan, vervolgens hebben we daar ook nog de nodige kilometers gelopen.

Op een gegeven moment na het bezoeken van Auschwitz en Birkenau is de concentratie wel weg, het werd tijd om de bus op te zoeken. Die bus was een busje geworden waarin mensen als vee werden opgestapeld. Heel even gingen de gedachten terug naar wat we zojuist hadden aanschouwd. Niettemin werd in de namiddag Krakau bereikt en het hostel weer opgezocht. Met onze bagage zijn we vervolgens naar het station gegaan om daar nog wat te eten en voorbereidingen te treffen voor de lange reis naar Lviv.

Rond 22 uur kwam er vaart in de bus die ons naar de Oekraine zou brengen, geplande aankomsttijd de volgende ochtend zou zo rond 10 uur zijn. Aangezien wij nog wat slaap in te halen hadden was ons voornemen om in de bus even heerlijk de ogen dicht te doen. Bij het verlaten van de stad Krakau sloeg de vermoeidheid toe, de slaap kon echter niet goed worden gevat omdat de buschauffeur zenuwachtig reed en gekke capriolen uithaalde. Op een gegeven moment ontaarde dit in een slippartij van de bus die alle passagiers dusdanig deed schrikken dat er van slapen weinig meer terecht zou komen. De bus schoot enkele meters ongecontroleerd over het asfalt om vervolgens in de berm tot stilstand te komen. De adrenaline spoot door onze aderen. Op het moment dat de chauffeur was bekomen van de schrik parkeerde hij de bus veilig op een parkeerplaats. Iedereen kon even bijkomen. Volgens JTB die alles nauw in de gaten had gehouden bleek dat onze buschauffeur met een voorliggende auto ruzie had gekregen. Deze auto gaf onze chauffie even een brake-test. Na ongeveer 10 minuten zijn we verder gereden, in het begin waren we nog wat argwanend maar op een gegeven kreeg de slaap vat op ons en sliepen we toch nog even. Maar niet te lang want zo rond 2 uur in de nacht doemde de grens met de Oekraine op. Al snel bleek dat we lang zouden moeten wachten, bus voor bus mocht de grens over, echter alle paspoorten werden zorgvuldig gecontroleerd. RN bleef in de bus liggen, JTB en MR hadden buiten al een paar keer polshoogte genomen over de situatie ter plekke. Aangezien we nog minstens 2 uur zouden moeten wachten zochten we naar een plek om even heerlijk te zitten. Deze werd snel gevonden, exact op de grens van Polen en de Oekraïne lag een bar. Bar Ramp om precies te zijn.