Dag 13

Deze dag begint wederom vroeg aangezien er een treinrit naar Warschau op het programma staat. Volgens het spoorboekje zou de trein om 7.18 uur station Lviv verlaten. Alvorens wij de trein instapten hebben we ontbeten in het stationsrestaurant, na afscheid te hebben genomen van de station dames zijn we richting onze trein gelopen. We hadden onze eigen coupe en in het gangpad hadden we ramen die open konden. Kortom het treinavontuur kon weer beginnen. Echt veel eten hadden we niet meegenomen voor onderweg, aangezien we er op gokten dat we onderweg wel wat zouden kunnen regelen. Mooi op tijd vertrok trein voor een lange rit naar de Poolse hoofdstad. We klapten onze bedden uit om nog even heerlijk te liggen, wetende dat we aan de Oekraïense grens ongetwijfeld wakker moesten zijn. Na enkele uren arriveerden we uiteindelijk in het dorp Przemysl, dat op de grens van Polen en de Oekraïne ligt. Hier begon het wachten. We hadden geen idee wat er allemaal ging gebeuren en hoe lang we moesten wachten. Onze provodnik van dienst kon ons ook niet verder helpen aangezien zij geen woord engels verstond of sprak. Medereizigers konden ons ook niet veel wijzer maken. Na een tijdje gewacht te hebben en de honger al begint toe te nemen besluiten JtB en Mr om het er op te wagen. Achteloos lopen ze de trein uit om op goed geluk het nabije dorpje in te lopen. Echter bij het verlaten van het station komt JtB niet verder, hij heeft geen paspoort bij zich, we blijken inmiddels al op pools grondgebied te zitten. Nadat ook JtB zijn paspoort had gepakt renden we als een bezetene het dorpje in. Bij een klein winkeltje kochten we zakken haastig chips en frisdrank. Even verderop zat een poulier, hier hebben we snel wat halve haantjes en hamburgers besteld. Het zenuwachtige gedrag bij het wachten op de hamburgers was verklaarbaar aangezien we geen idee hadden of onze trein er nog stond of dat ie zou wegrijden. Na ongeveer 15 minuten waren we terug in de trein. Gelukkig bleek die er nog te staan.

Nadat alles was opgegeten begon ons duidelijk te worden wat er allemaal aan de hand was. Treinstel voor treinstel werd afgerangeerd, omhoog getild en er werd een nieuw onderstel geplaatst aangezien de spoorbreedtes tussen Polen en de Oekraïne verschillen.

Na enkele minuten kwamen er ook 2 mannetjes van de grenspolitie onze coupe binnen lopen, ze keken rustig even rond en inventariseerden wat. Wij stonden er een beetje bij te kijken. Dat ze ergens naar op zoek waren was ons wel duidelijk. Af en toe schroefden ze wat schotjes los en klopten ze tegen de muren aan. Op een gegeven moment was het raak. Nadat er een klein schotje was weggehaald kwamen er sloffen sigaretten te voorschijn. De douanier bleef maar graaien, slof voor slof gooide hij op de grond. We stonden er bij en keken er na. Het leek wel of we meespeelden in een slechte film. De douanier bekeek vervolgens de trein van a tot z. Overal kwamen grote hoeveelheden sigaretten te voorschijn. We hadden door dat we in de smokkeltrein van Oekraïne naar Polen waren beland, de sigaretten die werden meegesmokkeld waren het werk van een georganiseerde bende, het waren geen kinderachtige hoeveelheden. Hier werd met slofjes sigaretten gesmeten, met een marktwaarde van tienduizenden euro’s of dat het niets was. Aan het gezicht te zien van de douanier konden wij opmerken dat dit zijn dagelijkse werk was, hij keek er niet van op. Vol ongeloof keken we er na, geweldig om te zien allemaal. We probeerden heel even de schijn te wekken dat JtB meer van alle slofjes sigaretten af wist. Dat deze grap hele vervelende consequenties voor JtB kon opleveren bedachten Rn en Mr net op tijd. Nadat alle balen sloffen sigaretten waren afgevoerd en de rust was wedergekeerd stonden we nog mooi steeds op hetzelfde station. Wel werd al gauw ons onderstel verwisseld en konden we gaan wachten op de rest van de trein. Nadat de trein weer in elkaar was gezet begon die weer te rijden, 2 uur later kwamen we gek genoeg weer terug op het station te prezemysl. Hier stapten vrolijk onze buren ook weer in.

De volgende uren reden we door het Poolse landschap, aan het begin van de avond hebben we nog een lekkere hamburger weten te bemachtigen op een station. Uiteindelijk arriveerden we rond 22 uur op het centraal station van Warschau. Vanaf hier zijn we met de taxi naar ons hostel gegaan. De avond hebben we besloten in een Irish Pub, een lekker biertje met chips er bij ging er wel in. Mr heeft hier ook zijn 1e biertje weer gedronken.