Na een treinreis van 2,5 uur wordt voet gezet in de Residentie. Vervolgens wordt de tram, wat een mirakels mooi voertuig is dat toch, genomen en wordt bij halte Buitenhof uitgestapt. Vergezeld van een waterig zonnetje lopen we langs de hofvijver en via de Stadhouderspoort komen we op het Binnenhof terecht. Helaas zien we dit keer geen prominenten. De exorbitante auto’s verraden de aanwezigheid van een aantal hoge piefen en met name de ingeparkeerde BMW voor de deuren van het Torentje doet vermoeden dat JP gewoon thuis is. Een kopje koffie zit er echter niet in, want onze bestemming ligt een vijftig meter verderop, namelijk Het Mauritshuis.
Nadat we geen korting hebben gekregen laten we onze jassen ophangen. Buiten prijkte al een biljet dat er binnen een tentoonstelling getiteld ‘De Bewonderde Stad’ te vinden is. Deze exhibitie geeft een mooi overzicht van Hollandse stadsgezichten. Vanaf ongeveer 1650 hebben Hollandse meesters als Jan van der Heyden, Gerrit Berckheyde, Aelbert Cuyp en Johannes Vermeer prachtige schilderijen gemaakt waarop de skyline van een stad, de stad zelf of onderdelen van een stad ( zoals grachten, straten en pleinen) te zien zijn. Kortom, een heerlijke mengelmoes die inkijk geeft in ondermeer Delft, Amsterdam en Haarlem ten tijde van de Gouden Eeuw. Daar een gratis audiotour voorhanden is maken wij hier gebruik van en zo verwerven wij wat extra informatie en inzicht. Dit levert een mooi wetenswaardigheidje op, iets waar de leden van JRMM sinds Madrid gek op zijn. Het betreft namelijk het fenomeen manipulatie. De schilders houden ons namelijk regelmatig voor het lapje. Zo zijn gebouwen bijvoorbeeld een kwartslag gedraaid, zijn er bomen en/of ander struikgewas verwijderd of wordt er zomaar een gebouw toegevoegd. De reden hiervoor is het mooier laten uitkomen van een gebouw of stad. Ook warme kleuren, een openbrekend wolkendek en andere manipulatieve huzarenstukjes worden opgevoerd om de eigen stad te verheerlijken.
Na de collectie stadsgezichten te hebben bekeken besluiten we ook de overig aanwezige werken in het museum te aanschouwen. De crème de la crème van schilderend Nederland gaat aan onze gezichten voorbij. ‘De anatomische les’ en een zelfportret van Rembrandt, ‘De Stier’ van Paulus Potter, ‘Het Puttertje’ van Carel Fabritius, enkele werken van Jan Steen en wellicht het topstuk uit deze collectie het ‘Meisje met de parel’ van Johannes Vermeer. De kwaliteit druipt (gelukkig figuurlijk) van de doeken af.
Na al dit moois te hebben gadegeslagen wordt het tijd voor een cappuccino. Op aanraden van moeder Nijland wordt café brasserie Dudok aangedaan. Deze populaire parlementaire ontmoetingsplek met uitzicht op Binnen- en Buitenhof staat garant voor succes. In het drukke etablissement weten we toch snel een plaatsje te bemachtigen. De uitgebreide menukaart doet ons besluiten ook maar iets hartigs te bestellen. Een heerlijke Dudok-uitsmijter is het gevolg. Na een tweede cappuccino wordt het pand verlaten en flaneren we richting de ambtswoning van onze vorstin. Na onderweg ‘geooht en geaaht’ te hebben bij werkelijk schitterende heilige koeien bereiken we Paleis Noordeinde. Daar de oranje vlag rustig in de wind wappert, weten we dat Hare Koninklijke Hoogheid Beatrix Wilhelmina Armgard van Oranje-Nassau, Prinses van Oranje Nassau en Prinses van Lippe-Biesterfeld kantoor houdt. Helaas zien we Bea niet, maar schieten we wel nog op ludieke wijze een kiekje tezamen met de Moeder des Vaderlands. Na deze ongein moet de trein richting het noorden alweer worden genomen. Onder een prachtige wolkenlucht verlaten we kopstation Den Haag Centraal en glijden soepeltjes richting Groningen, alwaar de Drie Uiltjes op ons wachten.
No comments:
Post a Comment